Rafsegulvír, einnig þekktur sem vindavír, er einangraður vír sem notaður er til að búa til spólur eða vafningar í rafmagnsvörum. Rafsegulvír er venjulega skipt í emaljeðan vír, vafinn vír, emaljeðan vafinn vír og ólífrænan einangraðan vír.
Rafsegulvír er einangraður vír sem notaður er til að framleiða spólur eða vafningar í rafmagnsvörum, einnig þekktur sem vindavír. Rafsegulvírinn verður að uppfylla kröfur um ýmsa notkun og framleiðsluferli. Hið fyrra felur í sér lögun þess, forskrift, getu til að vinna við háan skammtíma- og langtímahita, sterkan titring og miðflóttaafl undir miklum hraða í sumum tilfellum, rafviðnám, niðurbrotsþol og efnaþol undir háspennu, tæringarþol sérstaklega. umhverfi o.s.frv. Hið síðarnefnda felur í sér tog, beygju og slit við vafningu og innfellingu, svo og kröfur um bólgu og tæringu við gegndreypingu og þurrkun.
Hægt er að flokka rafsegulvíra eftir grunnsamsetningu þeirra, leiðandi kjarna og rafeinangrun. Almennt er það flokkað í samræmi við einangrunarefni og framleiðsluaðferð sem notuð er í rafmagns einangrunarlaginu.
Notkun rafsegulþráða má skipta í tvær tegundir:
1. Almennur tilgangur: það er aðallega notað fyrir mótora, rafmagnstæki, hljóðfæri, spennubreyta osfrv. Til að framleiða rafseguláhrif í gegnum vindaviðnámsspólu og nota meginregluna um rafsegulinnleiðslu til að breyta raforku í segulorku.
2. Sérstakur tilgangur: á við um rafeindaíhluti, ný orkutæki og önnur svið með sérstaka eiginleika. Til dæmis eru örrafrænir vírar aðallega notaðir til upplýsingamiðlunar í rafeinda- og upplýsingaiðnaði, en sérstakir vírar fyrir ný orkutæki eru aðallega notaðir til framleiðslu og framleiðslu nýrra orkutækja.